Ne Düşünürsen Ona Dönüşürsün

Sorunu görüş biçimimiz sorunun kendisidir... İnsanlar sağlam ilkeleri temel alan birey, aile ve kurumların yaşamında güzel olayların geliştiğini gördükleri zaman meraklanırlar. Bu tür kişisel güç ve olgunluk, böylesi birileri birliği ve ekip çalışması, kolay uyum sağlayabilen ve sinerjiye dayalı bir kurumsal kültür onlarda hayranlık uyandırır. Hemen dile getirdikleri istek , temel paradigmalarını açıkça ortaya koyar. " bunu nasıl başarıyorsunuz? Tekniğini bana da öğretin " Aslında söylemek istedikleri şudur " içinde bulunduğum durumda acıyı hızla giderecek bir çözüm bulun yada öğüt verin bana." İsteklerini karşılayacak ve bunları kendilerine öğretecek insanları bulurlar; kısa bir süre için, beceri ve teknikler işe yarıyormus gibi de görünebilir. Bunlar toplumsal aspirin yada yara bantları aracılığıyla yüzeysel yada ağır sorunlardan bazılarını ortadan kaldırabilir. Ama temeldeki kronik durum aynen kalır ve er yada geç , acil çözüm bekleyen yeni ağır belirtiler çıkar ortaya. İnsanlar anlık çözümlere başvurup acil sorunlara ve acıya odaklandıkça, bu yaklaşım tarzı temeldeki kronik durumu daha da ağırlastırır. SORUNU GÖRÜŞ BİÇİMİMİZ, SORUNUN KENDİSİDİR...